Recensie Oddisee

Het weer mocht dan wel twijfelachtig zijn op de laatste dag van Couleur Café 2015, maar de Amerikaanse rapper Oddisee weet zonder problemen een krachtige set neer te zetten die de buien snel doen vergeten. Bijgestaan door een band met een indrukwekkend rock- en groovegehalte wordt er een persoonlijke, zeker frisse, visie gegeven op de moderne hip-hop-cultuur. Oddisee en zijn band gaan in tegenstelling tot vele andere hip-hop-artiesten dat stapje verder, wat zorgt voor vele muzikale hoogstandjes die met een tevreden glimlach onthaald worden.

De Amerikaanse rapper Oddisee, afkomstig uit Washington, heeft een bescheiden publiek doordat hij zelf volledig onafhankelijk wenst te blijven op vlak van productie, booking en promotie. Net dat gegeven geeft extra charme aan het muzikaal kunnen van de artiest en zijn achterban. Een omvangrijke belangstelling kreeg Oddisee nog niet, maar dat neemt de genialiteit van zijn frisse kijk op de hip-hop niet weg. Na verschillende albums, mixtapes, EP’s en singles bracht hij dit jaar nog het album The Good Fight uit, een fraaie aanvulling tot zijn repertoire. De rapper liet zich vooral inspireren door A Tribe Called Quest en Rakim, beide hoog aangeschreven in de vroegere hip-hop-wereld.

Met een krachtige live band onderscheidt Oddisee zich sterk van de hoogvliegers in het moderne hip-hop-genre. De harmonieuze combinatie van de gebruikelijke beats of de typische vocals met een instrumentaal tegengewicht zorgt voor een ongebruikelijke en persoonlijke muzikale toets. Dit kenmerk doet al snel denken aan het alternatieve hip-hop-project Blakroc van The Black Keys. Toch weet Oddisee een duidelijk verschil te maken door het rock- en groovegehalte van de band meer naar voren te schuiven met een hardere sound. In de set is er een duidelijk evenwicht merkbaar: nummers die we kunnen rekenen tot echte groove en erg energieke, bijna hevige, rocknummers die het publiek hartstochtelijk tot het dansen brengt. Met machtige lyrics weet Oddisee de sound van zijn band in te kleden als echte hip-hop en legt daarmee de nadruk op zijn persoonlijke stijl.

Een groot deel van de set werd toegewijd aan zijn nieuwe album The Good Fight, wat niet als een verrassing aankwam. Met nummers als That’s Love en Contradiction’s Maze laat Oddisee zijn publiek kennis maken met de groovy ondertoon van zijn laatste album. Om zijn fanatiekelingen tevreden te houden keert hij terug naar zijn eerdere releases als Different Now en zijn bekendste nummer Paralyzed. Als het om setindeling gaat, weet Oddisee wel van aanpakken.

Verder weet de hip-hop-virtuoos en zijn band een fijne interactie op te bouwen met zijn publiek door met het concert om te gaan alsof ze zelf deel uitmaken van de feestvierders. Het onstuimige gedans van sommige bandleden en uitbundig gelach zijn daar het voorbeeld van. De uitgelaten sfeer op het podium had duidelijk zijn effect op het publiek. Hiermee zijn Oddisee en zijn band echte verdedigers van de stelling: ‘Wie mensen wil amuseren, moet dat eerst zelf doen.’

< Jelle Geuns >